Witajcie w
Lisi Azyl Istnieje w Korabiewicach od 2015 r. Od tego czasu udzielił schronienia 18 lisom. Trafiają do niego lisy i jenoty uratowane z ferm, na których te inteligentne zwierzęta żyją w potwornych warunkach i są zabijane z powodu swojej urody. W azylu odnajdują spokój, bezpieczeństwo, zyskują należny im szacunek i przyjaźń.
większość z naszych podopiecznych dużą część życia spędziła w klatce. Stworzyliśmy dla nich azyl, stał się ich prawdziwym domem.
wiele odebranych interwencyjnie zwierząt wymaga pilnej pomocy weterynaryjnej. Dbamy o to, aby wszyscy nasi podopieczni cieszyli się jak najlepszym zdrowiem.
lisy to fascynujące zwierzęta. Chętnie dzielimy się wiedzą na ich temat.
Lisi Azyl
Mieszkańców Lisiego Azylu nie można adoptować i zabrać do domu. Istnieje opcja adopcji wirtualnej, do której serdecznie zachęcamy.
Dla tych jednak, którzy mimo wszystko chcą bezustannie towarzyszyć lisom w zaciszu swojego domu, mamy propozycję! Każdy z Was może być z mieszkańcami Lisiego Azylu przez cały rok oraz tym samym wspomóc naszych podopiecznych poprzez zakup Charytatywnego Kalendarza na rok 2025.
Autorem wszystkich zdjęć jest Robert Prach. Tegoroczny kalendarz jest unikalną możliwością spojrzenia na Lisi Azyl jej oczami.
Format 24×34 cm, oprawa w spiralę, papier kredowy 170g, 14 stron
Cały dochód ze sprzedaży kalendarza zostanie przeznaczony na utrzymanie lisów i jenotów w Azylu.
Siedem
Lisy to fascynujące, inteligentne, dzikie zwierzęta.
Ostatnim miejscem, w którym powinny się znaleźć, są klatki na fermach futrzarskich.
Przedstawiamy garść interesujących faktów na ich temat.
O ilu z nich wiedzieliście?
Lisy znaczą teren. To dla nich forma komunikowania się z innymi osobnikami. To dlatego zapach ich moczu jest wyjątkowo intensywny. Woń tę wywołuje disiarczek izopentylu metylu.
Co więcej, lisy wydzielają też intensywne zapachy przez gruczoły łojowe i przyodbytnicze. Jeśli lis się wystraszy, zmienia się też jego zapach, intensyfikuje się i staje się nieprzyjemny. Zapewne gdyby więcej ludzi o tym wiedziało, popularność lisów jako „zwierząt domowych” spadłaby do zera.
Lisy potrafią świetnie skakać, przeciskać się przez ciasne otwory, szybko skręcać. W utrzymywaniu równowagi pomaga im bardzo długi ogon. Prędkość zawdzięczają m.in. długim w stosunku do długości kręgosłupa nogom. Lis potrafi rozpędzić się do 50 km/godz. W truchcie porusza się około 6-13 km/godz.
Wibrysy to wąsy na pysku lisów. Są połączone z korą czuciową mózgu. Pomagają lisom polować, szczególnie przy słabym świetle – ułatwiają m.in. rozpoznanie terenu.
Co ciekawe, wibrysy u lisów mogą poruszać się w przód i w tył, dzięki czemu zwierzęta mogą jeszcze lepiej eksplorować teren. Proporcjonalnie ich wibrysy są dłuższe niż u wielu innych ssaków.
Lisie oczy są świetnie przystosowane zarówno do polowania w dzień, jak i w nocy. W świetle słonecznym oko lisa przypomina oko kota. Źrenice się mocno zwężają: wyglądają jak pionowa kreska pośrodku oka.
W ciemności się rozszerzają, robią się duże i okrągłe.
Niezwykle użyteczna w nocnym widzeniu jest błona odblaskowa (tapetum ludicum). Dzięki niej lisy mogą widzieć dwa razy więcej niż zwierzęta tej błony pozbawione. To przez tę błonę gdy reflektory samochodu czy latarka zaświecą w nocy w oczy lisa, wyraźnie je widać – odbijają światło.
Lisy mają świetną pamięć i dokładnie wiedzą, gdzie zakopały zapasy jedzenia. Dlatego jeśli, lis dostrzeże innego osobnika w okolicy swojej skrytki, czeka, aż intruz się oddali, wykopuje jedzenie i szuka dla niego nowego miejsca: by przypadkiem przybysz nie wykrył jego skarbów.
Na terenach, na których współegzystują lisy i wilki, widziano lisy podążające za wilkami celem odkrycia wilczych skrytek z jedzeniem.
Tak więc lisy mają świetną pamięć… nie zapominają o posiłkach.
Lisy są bardzo terytorialne. Samce w poszukiwaniu nowego terytorium potrafią pokonywać znaczne odległości, nawet kilkadziesiąt km.
Pomaga to przy okazji unikać ryzyka kojarzenia krewniaczego wśród lisich społeczności.
Lisy wydają bardzo bogatą gamę dźwięków. Jest ich kilkadziesiąt!
Ich sposób komunikowania się jest niezwykle złożony. Co ciekawe, poszczególne lisy mają różne głosy. Głos może być podpisem danego osobnika: może odnosić się do wielkości zwierzęcia, jego intencji lub stanu emocjonalnego – mówi dr Nick Newton-Fisher. Głos może być podpisem danego osobnika: może odnosić się do wielkości zwierzęcia, jego intencji lub stanu emocjonalnego – mówi dr Nick Newton-Fisher.
Tekst: Martyna Kozłowska
Zdjęcia: Mikołaj Jastrzębski
Artykuł na podstawie książki „Lisy. Historia miłości i odrazy” Lucy Jones, której patronujemy.